Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

kogoś bierze

См. также в других словарях:

  • cholera kogoś bierze — Być wściekłym lub poirytowanym Eng. To become furious or irritated …   Słownik Polskiego slangu

  • licho bierze – wzięło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś się denerwuje, kogoś ogarnia złość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Licho mnie bierze, kiedy muszę go słuchać. Licho go wzięło na takie głupie gadanie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • śmiech bierze – wziął — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} coś wywołuje, wzbudza ironiczny, sarkastyczny śmiech, uśmiech : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śmiech mnie bierze, jak słucham jego argumentów. Śmiech go wziął na takie gadanie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 …   Słownik frazeologiczny

  • strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… …   Słownik języka polskiego

  • licho — I «źle, marnie, niewystarczająco» Licho jadać, zarabiać. Być licho ubranym. II n II; lm D. lich 1. «według dawnych wierzeń: zły duch, diabeł; ogólniej: coś złego, niepowodzenie, nieszczęście, bieda» Złe, rogate licho. ◊ pot. Do licha (ciężkiego) …   Słownik języka polskiego

  • złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś …   Słownik języka polskiego

  • śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka …   Słownik języka polskiego

  • chętka — ż III, CMs. chętkatce; lm D. chętkatek «pociąg, ochota; zachcianka» Mieć chętkę na czekoladę. Kogoś bierze chętka do zbytków. Kogoś naszła chętka, żeby uciec. Komuś przyszła chętka potańczyć …   Słownik języka polskiego

  • mdlić — ndk VIa, mdli, mdlił «wywoływać mdłości, nudności, pobudzać do wymiotów» Mdlący smak, zapach czegoś. ◊ Mdli kogoś «komuś jest mdło, zbiera się na wymioty; kogoś bierze obrzydzenie, wstręt» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»